Η συγκυβέρνηση Παπαδήμου, την Κυριακή το βράδυ, υπερψήφισε το μνημόνιο, δείχνοντας ακόμη μια φορά την πίστη της στις επιλογές ΕΕ και ΔΝΤ. Οι διάφοροι πρωτοκλασάτοι υπουργοί, από το βήμα της βουλής, εξαπέλυαν λαϊκισμό και τρόμο μιλώντας για χρεωκοπία και χάος. Ωστόσο, όσο τα κόμματα εξουσίας συσπειρώνονταν στο ΝΑΙ, περνώντας το Μνημόνιο με 199 ψήφους στη Βουλή, ο λαός ανταπάντησε συσπειρωμένος στο ΟΧΙ με εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτών στους δρόμους της χώρας.
Όλη την Κυριακή, οι πλατείες και οι δρόμοι της Ελλάδας εξέπεμπαν σαφές μήνυμα: ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία, δεν υπακούουν στην άγρια αντιλαϊκή πολιτική και το σφαγείο κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου. Ο ανυποχώρητος λαός της Αθήνας, οι τεράστιες διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη και η εμφάνιση του λαού σε κάθε γωνιά της Ελλάδας δίνουν ξανά τον τόνο.
Αυτό που έχει σημασία είναι να θυμόμαστε σε τι σκηνικό έγινε η ψήφιση: μια άδεια πλατεία Συντάγματος όπου ακόμα δεν είχαν καταλαγιάσει οι αναθυμιάσεις από τα δακρυγόνα, σαράντα τραυματίες από το μένος των δυνάμεων καταστολής. Μα πάνω από όλα, η ψήφιση του άθλιου νόμου έγινε αφού όλη η Ελλάδα είχε για ώρες συγκλονιστεί από τη λαοθάλασσα διαδηλωτών που παρέμεναν στους δρόμους και συγκρούονταν με τις μανιασμένες δυνάμεις καταστολής που είχαν αμολήσει κυβέρνηση και τρόικα για να τσακίσουν, χωρίς καμία επιτυχία, το ηθικό του αγωνιζόμενου λαού.
Η κυβερνητική – αστυνομική επίθεση στην τεράστια διαδήλωση στην Αθήνα είχε αρχίσει από νωρίς, έτσι ώστε να μην συγκεντρωθεί όλος ο κόσμος-, οι πολύωρες αστυνομικές επιδρομές και η απόφαση να μετατραπεί η πλατεία Συντάγματος σε απαγορευμένη ζώνη για το κίνημα, δείχνουν το σύγχρονο νόημα των ...δημοκρατικών δικαιωμάτων στην εποχή της τρόικας και της κρίσης του καπιταλισμού. Έτσι, η ΕΛ.ΑΣ. και τα σώματα ασφαλείας, για μια ακόμα φορά έστρεψαν τις "κάνες" τους εναντίον των διαδηλωτών, αφήνοντας πίσω τους δεκάδες βαριά τραυματισμένους, ανθρώπους λιπόθυμους στους δρόμους και άλλους ημιλιπόθυμους που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από την άγρια καταστολή.
Η ηρωική αντοχή δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων και νέων, που δεν εγκατέλειπαν το δικαίωμα να διαδηλώσουν μπροστά από τη Βουλή του αίσχους, παρά την αστυνομική βία, υποχρέωσε τις δυνάμεις καταστολής σε μια απροκάλυπτη εφόρμηση στις 10 μ.μ. για να αδειάσει το Σύνταγμα. Μόνο τότε κατόρθωσαν (και αφού είχαν ρίξει τόνους χημικά) να απωθήσουν τους διαδηλωτές από την πλατεία.
Η αστυνομία βρήκε άξιο συμπαραστάτη τα αστικά ΜΜΕ που για ώρες μετέδιδαν εικόνες με φλεγόμενα κτήρια, προσπαθώντας να σπείρουν πανικό για «έκτροπα των διαδηλωτών». Επέλεξαν να μη δείξουν ούτε λεπτό ολόκληρο από τις συγκλονιστικές συγκεντρώσεις, επέλεξαν να σπαταλήσουν ώρες χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, αλλά «ξέχασαν» να αναφερθούν στις εκατομμύρια ζωές που καταστρέφουν τρόικα-κυβέρνηση-μνημόνια.
Η εβδομάδα πριν την ψήφιση του μνημονίου, με την 24ωρη, την 48ωρη απεργία και την ιστορικά πρωτοφανή συγκέντρωση της Κυριακής 12 Φλεβάρη στο Σύνταγμα, ήταν μια εβδομάδα που έδειξε ότι το ποτήρι ξεχείλισε για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Η αρχή ενός μεγάλου αγώνα του λαού ενάντια στο μνημόνιο της εξαθλίωσης και της φτώχειας έχει ήδη γίνει. Ο λαός πλέον δεν τρομοκρατείται από τους εκβιασμούς, τα ψευτοδίπολα αλλά και την άγρια καταστολή της σύγχρονης κοινοβουλευτικής χούντας.
Καμία αναμονή, καμία ανοχή, βαδίζουμε στον δρόμο του αγώνα μέχρι την ανατροπή!
Όλη την Κυριακή, οι πλατείες και οι δρόμοι της Ελλάδας εξέπεμπαν σαφές μήνυμα: ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία, δεν υπακούουν στην άγρια αντιλαϊκή πολιτική και το σφαγείο κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου. Ο ανυποχώρητος λαός της Αθήνας, οι τεράστιες διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη και η εμφάνιση του λαού σε κάθε γωνιά της Ελλάδας δίνουν ξανά τον τόνο.
Αυτό που έχει σημασία είναι να θυμόμαστε σε τι σκηνικό έγινε η ψήφιση: μια άδεια πλατεία Συντάγματος όπου ακόμα δεν είχαν καταλαγιάσει οι αναθυμιάσεις από τα δακρυγόνα, σαράντα τραυματίες από το μένος των δυνάμεων καταστολής. Μα πάνω από όλα, η ψήφιση του άθλιου νόμου έγινε αφού όλη η Ελλάδα είχε για ώρες συγκλονιστεί από τη λαοθάλασσα διαδηλωτών που παρέμεναν στους δρόμους και συγκρούονταν με τις μανιασμένες δυνάμεις καταστολής που είχαν αμολήσει κυβέρνηση και τρόικα για να τσακίσουν, χωρίς καμία επιτυχία, το ηθικό του αγωνιζόμενου λαού.
Η κυβερνητική – αστυνομική επίθεση στην τεράστια διαδήλωση στην Αθήνα είχε αρχίσει από νωρίς, έτσι ώστε να μην συγκεντρωθεί όλος ο κόσμος-, οι πολύωρες αστυνομικές επιδρομές και η απόφαση να μετατραπεί η πλατεία Συντάγματος σε απαγορευμένη ζώνη για το κίνημα, δείχνουν το σύγχρονο νόημα των ...δημοκρατικών δικαιωμάτων στην εποχή της τρόικας και της κρίσης του καπιταλισμού. Έτσι, η ΕΛ.ΑΣ. και τα σώματα ασφαλείας, για μια ακόμα φορά έστρεψαν τις "κάνες" τους εναντίον των διαδηλωτών, αφήνοντας πίσω τους δεκάδες βαριά τραυματισμένους, ανθρώπους λιπόθυμους στους δρόμους και άλλους ημιλιπόθυμους που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από την άγρια καταστολή.
Η ηρωική αντοχή δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων και νέων, που δεν εγκατέλειπαν το δικαίωμα να διαδηλώσουν μπροστά από τη Βουλή του αίσχους, παρά την αστυνομική βία, υποχρέωσε τις δυνάμεις καταστολής σε μια απροκάλυπτη εφόρμηση στις 10 μ.μ. για να αδειάσει το Σύνταγμα. Μόνο τότε κατόρθωσαν (και αφού είχαν ρίξει τόνους χημικά) να απωθήσουν τους διαδηλωτές από την πλατεία.
Η αστυνομία βρήκε άξιο συμπαραστάτη τα αστικά ΜΜΕ που για ώρες μετέδιδαν εικόνες με φλεγόμενα κτήρια, προσπαθώντας να σπείρουν πανικό για «έκτροπα των διαδηλωτών». Επέλεξαν να μη δείξουν ούτε λεπτό ολόκληρο από τις συγκλονιστικές συγκεντρώσεις, επέλεξαν να σπαταλήσουν ώρες χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, αλλά «ξέχασαν» να αναφερθούν στις εκατομμύρια ζωές που καταστρέφουν τρόικα-κυβέρνηση-μνημόνια.
Η εβδομάδα πριν την ψήφιση του μνημονίου, με την 24ωρη, την 48ωρη απεργία και την ιστορικά πρωτοφανή συγκέντρωση της Κυριακής 12 Φλεβάρη στο Σύνταγμα, ήταν μια εβδομάδα που έδειξε ότι το ποτήρι ξεχείλισε για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Η αρχή ενός μεγάλου αγώνα του λαού ενάντια στο μνημόνιο της εξαθλίωσης και της φτώχειας έχει ήδη γίνει. Ο λαός πλέον δεν τρομοκρατείται από τους εκβιασμούς, τα ψευτοδίπολα αλλά και την άγρια καταστολή της σύγχρονης κοινοβουλευτικής χούντας.
Καμία αναμονή, καμία ανοχή, βαδίζουμε στον δρόμο του αγώνα μέχρι την ανατροπή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου